Een haperende economie, dalend consumentenvertrouwen, banken die weinig krediet durven geven, je hebt er als tuinder maar mee te 'dealen'. Valt er nog wel wat te verdienen?
Zeker wel, 'Never waste a good crisis', het is niet alleen maar kommer en kwel. Wie vet op de botten heeft, kan nu gunstig bedrijven overnemen en de kostprijs verder beperken. Maar veel interessanter is het om de marge te verhogen door een hogere prijs te bedingen. Dat kan natuurlijk niet zomaar, dan moet het aanbod wel onderscheidend zijn of de keten slimmer georganiseerd.
Ik heb me onlangs aangesloten bij de Werkgroep Duurzame Stedenbouw van de Vereniging van Nederlandse stedenbouwers. Met hen heb ik vier volle dagen door Berlijn en Potsdam gefietst waar de bestuurders en lokale stedenbouwers uitleg gaven hoe zij omgaan met gebiedsontwikkeling en duurzaamheid.
Berlijn biedt veel inspiratie op dit gebied. De vastgoedontwikkeling in het centrum gaat in Berlijn veel trager dan verwacht. Ondernemers duiken daarbovenop met tijdelijke functies. Ze vinden steeds nieuwe plekken om geld te verdienen. Een paar voorbeelden: naast het station kun je de Oktoberfeste vieren in tenten op opgeschoten land.
Zou het niet mooi zijn als we hier met de Nederlandse Tuinbouw bij aansluiten? Ik zie bijvoorbeeld een 'Tuinbouw experience centre' voor me op Gleiss Dreieck. Zet een kap tussen de 150 meter lange logistieke gebouwen en je kunt hier jaarrond kweken in een kas van een halve hectare. Maar belangrijker nog: laten zien met welke moderne technieken we verantwoord produceren in Nederland. Werk samen met het naastgelegen Techniekmuseum. Businessmodel: entree, horeca en verkoop van Nederlandse tuinbouwproducten.
En wat te denken van de 'Goed weer garantiekas' op Tempelhof: het voormalige vliegveld is maar liefst 386 hectare groot. Daar past best een kas van 4-5 hectaren op, waar je direct voor de lokale markt produceert. Een nokkenpad bovenop de kas zorgt voor extra beleving voor bezoekers. Business model: entree en verkoop van verse producten aan restaurants en markten in heel Berlijn.
Als derde zie ik 'Pop up stores' voor me: maak een deal met aanbieders van leegstaand vastgoed. Het aanbod stem je steeds af op de buurt. Waar veel toeristen komen smoothies, fruit shakes en vers fruit. Hier kunnen ze ook aparte souveniers kopen: de Fernsehturm als collage van fruit en groente bijvoorbeeld. Business model: verkoop van producten met toegevoegde waarde.
Mijn trip naar Berlijn heeft veel 'food for thought' opgeleverd; voedsel en de stad zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. De Nederlandse tuinbouw kan winst maken door geluk en gezondheid in Berlijn te verspreiden.